... gelukt om een stukje door te pitten.
Na een lange onderhandelingssessie met Snoezepoes, en heel veel poezenlekkers, heb ik mijn grijze blokjes even voor mezelf. Het gaat echt heel snel. Ik zie em groeien en groeien. Dat motiveert om nog meer steekjes te prikken.
Het is nu al zo’n lekker slaap plekje. Ik vrees dat als ik onder de quilt lig en de kat er bovenop ligt, we nooit meer van ons plekje komen. Veel te knus!
Nog twee mooie blokjes van de Jan Austen-quilt erbij gemaakt. Dat blijft ook zo leuk om te doen. Er zitten veel te weinig uren in de dag. Ik prik de blokjes in het behang naast de bank. dan kan ik ze goed zien.
Vanmiddag in het zonnetje heb ik een paar kruissteekjes kunnen doen. Het zo leuk om al die werkjes te zien groeien. De vogeltjes hadden een kruissteekje voor een snaveltje. Nu heb ik met twee stiksteekjes ze een echt snaveltje gegeven. Ik kan ze bijna horen kwetteren in de tuin.
Maak van elke dag een feestje!
grtjes Ingrid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten